on-line: 1
gości: 1
użytkowników: 0
dzisiaj: 86
ogółem: 8976240
licznik od: 09.02.2006 |
| Skutki uboczne - psychika |
 Depresja to ciągły smutek, który koliduje z codziennymi czynnościami i możliwością działania w domu, w pracy, wśród znajomych czy w szkole.
To także uczucie doła, rozpaczy, a nawet beznadziejności. Depresja może dotknąć zarówno mężczyzn jak i kobiety. Jest bardzo wiele czynników, które mogą potencjalnie zwiększyć pojawienie się depresji u osób leczonych na nowotwór. Niektóre leki podawane w trakcie chemioterapii są także jednym z tych czynników.
Oznaki depresji - 5 lub więcej poniższych objawów trwających dłuzej niż tydzień:
- zmiany nastroju,
- zmiejszone zainteresowanie codziennymi czynnościami, rodziną lub przyjaciółmi,
- niezdolność do cieszenia się życiem,
- podniecenie albo mocno neutralne reakcje,
- utrata energii, uczucie zmęczenia,
- zmiany w ilości snu (spanie "przez cały dzien" albo bezsenność),
- zmiany w apetycie (przybieranie bądź utrata wagi),
- zmniejszone libido (zainteresowanie aktywnością seksualną),
- trudności w koncentracji i podejmowaniu decyzji,
- poczucie winy,
- uczucie wielkiego niezadowolenia,
- negatywna samoocena,
- częste mówienie o tym jakie to "życie bez sensu jest" lub by "skończyć z tym wszystkim".
|
Możesz zmniejszyć rysyko wystąpienia depresji w trakcie leczenia. Przede wszystkim opowiedz lekarzowi o swoich objawach, o tym jak się czujesz. To może być sygnałem dla Twojego lekarza, żeby przepisać Ci kilka dodatkowych leków. Im szybciej zostaną wdrożone tym szybciej poskutkują. Lekarz może pomóc Ci w znalezieniu prawdziwej przyczyny Twojej depresji. Niech ktoś z Twoich bliskich wie o Twoich problemach i o tym jak się w danej chwili czujesz. Jeśli masz myśli samobójcze potrzebujesz jak najszybciej pomocy - dla własnego bezpieczeństwa. Unikaj alkoholu tak bardzo jak to tylko możliwe - bardzo często alkohol pobudza nastroje depresyjne. Jeśli uznasz za stosowne - udaj się do psychologa, który powinien być Ci w stanie pomóc. Prowadź dziennik i pisz w nim o tym jak się czujesz. Po kilkunastu zapisanych kartkach będzie widać jak postępuje Twoje zdrowie psychiczne - czy objawy ewentualnej depresji maleją czy też pogłębiają się.
 Leki antydepresyjne zaczynają działać po dwóch tygodniach od rozpoczęcia terapii.
Depresja nieleczona może się tylko pogłębić.
PAMIĘTAJ:
Strona internetowa nie zastąpi Ci kontaktu z Twoim lekarzem prowadzącym. Wszystko co uważasz za ważne zapisz sobie na kartce i przy najbliższej wizycie porozmawiaj z nim na interesujące Cię tematy. Prywatne wypowiedzi internautów, które znajdziesz w komentarzach, księdze gości, na forum dyskusyjnym czy blogach mogą być niepełne, nie dotyczyć Twojego ośrodka leczniczego a także Twojego stadium klinicznego i obrazu chorobowego, co może oznaczać, że Twoje leczenie może przebiegać całkiem inaczej.
Ziarnica.pl ma charakter czysto informacyjny i nie jest związana finansowo bądź w jakikolwiek inny sposób z żadnym ośrodkiem medycznym, firmą farmaceutyczną, dystrybutorem leków, paraleków, cudownych soczków czy też organizacjami zajmującymi się "pomocą" chorym na ziarnicę. Utrzymuje się z prywatnych środków. Jeśli chcesz pomóc w jego rozwoju kliknij tutaj.
_______________________________________________________________
Komentarze internautów dotyczące tego tekstu. Napisz własną opinię / zobacz więcej opinii.
| UYsjzWPEUs | 2016-05-18 07:41 | hm, bacha zlato, pytat sa na pocet a vek deti nie je v sulade s aniryisktiminacndm zakonom. a ja som vekom 18-25 ale stotoznujem sa s nazorom illusion, s tym IQ by to mohol byt jemny problemik. |
| Iness | 2012-10-23 14:24 | Ja leczylam sie w C.O i (pod koniec co prawda juz ale jednak) chodziłam do psychologa ktory pomogl mi otworzyc sie na chorobe i moje zycie z nia. dzieki temu moge swobodnie rozmawiac o chorobie i całym leczeniu, nie boje sie tematu, nie uciekam od niego, nie wstydze sie itd. a to bardzo wazne powiem wam...po 6 latach od leczenia moge to smiało powiedziec ;) |
| Amii | 2008-12-02 19:29 | Depresja - strasznie osłabia wolę walki. Ze strachem i depresją można byłoby radzić sobie lepiej, gdyby w klinikach i szpitalach było trochę wolontariuszy - byłych pacjentów, którzy rozmową i samymi sobą łagodziliby lęki pacjenta. W pewnym sensie taką psychoterapią też jest wsparcie tutejszych forumowiczów!
Są organizacje typu Przebiśnieg czy inne wolontariaty, ale czekają by do nich przyjść, zamiast wyruszyć aktywnie w teren, na oddziały, do przychodni... może kiedyś zrobię to ja. Jeśli tylko wygram swoją walkę o życie. |
|
|
